Puppydagboek van Jeetje en Ajax
Een half jaar geleden ben ik gaan kijken naar een reserve reu voor Jeetje. De dekking bij de eerste reu was niet gelukt en de naam van Ajax was al eerder voorbij gekomen. We zijn toen wel bij hen langs gegaan, maar tot een dekking is het toen niet gekomen. Tijdens deze ontmoeting heb ik Ajax goed kunnen bekijken. Het is een mooi gebouwde schapendoes, wat aan de grote kant, maar met een gouden karakter. Ik heb Ajax toen gelijk gevraagd als eerste dekreu voor de volgende loopsheid.
Op het Schapendoes Jubileumweekend hebben we elkaar weer ontmoet en is het gelukt om een foto van het koppel te maken. Jeetje en Ajax zijn een mooi stel samen. In de tussentijd was ook de combinatie door de FAC van de Vereniging Nederlandse Schapendoes bekeken en was het wachten op de loopsheid van Jeetje.
Op 30 oktober hebben we Renate en Kurt en Ajax gewandeld bij de Waal. Voor de wandeling had ik goed gekeken of Jeetje nog niet loops was. We wilden niet dat ze Ajax af zou snauwen. Jeetje vond hem wel leuk en heeft hem een paar keer uitgedaagd tot spel.
Woensdag, drie dagen na de wandeling zag ik haar toch wat meer bij de andere meiden snuffelen en wat vaker plassen. Ze zou toch niet…..
De wandeling met Ajax heeft wat bij haar in beweging gezet bij haar. Jeetje is loops!
Een ruime week later zijn we begonnen met progesteron te bepalen bij Eduvet. Atjo en Pauline zijn daar heel goed in en hebben ons op 14 november, de 13e dag van de loopsheid, aangeraden te gaan dekken.
Jeetje heeft Ajax eerst tot spel uitgedaagd voordat ze bleef staan. Na een aantal pogingen en een kleine pauze was het raak. Ajax deed het dansje met zijn achterpoten en Jeetje begon te piepen. Kurt en ik bleven er bij staan/zitten en het was heerlijk in het zonnetje. Het paar vond het blijkbaar ook wel fijn, want ze bleven 34 minuten gekoppeld staan. Ruim een half uur! Ik heb wel eens eerder gehoord over lange koppelingen, maar zelf nog niet meegemaakt. Eerder 8 tot 10 minuten.
Daarna natuurlijk even poetsen en het statieportret maken. Een dag later zijn we nog een keer langs geweest. Nu ging de dekking veel vlotter, maar Ajax of Jeetje had nu geen zin in een lange koppeling, want na de zaadlozing kon Ajax afstappen en gelijk weglopen. Ik kan weer twee dingen op mijn lijstje van bijzondere dekkingen toevoegen. Lange koppeling en geen koppeling.
Nu gaat het lange wachten beginnen. Als Jeetje ongeveer halverwege de dracht is, gaan we een echo laten maken bij Eduvet. Dan weten we of ze drachtig is en of het een klein nest of groter zal worden. Het precieze aantal is niet in te bepalen, maar als het een groter nest is, gaan we meer bijvoeren dan wanneer het een klein nest is.
Op donderdag 15 december 2022 is er een echo gemaakt en ja hoor, Jeetje is echt drachtig. We hebben de vruchtblaasjes gezien. Een aantal geeft mijn dierenarts niet, omdat je niet alles goed kunt zien en het aantal nog kan veranderen. Belangrijkste is dat het er allemaal goed uit ziet van binnen en Jeetje in een goede conditie is.
We gaan verder met aftellen. We zijn al over de helft van de dracht en mijn ervaring is dat de laatste weken heel snel voorbij gaan.
Op de foto kun je linksboven een zwart bolletje zien, met wat wits erin. Het bolletje is de vruchtblaas en het witte erin is een pup. Rechtsboven zie je nog een vruchtblaas. Het is nog niet herkenbaar als pup en is nog volop in ontwikkeling, Pas de laatste weken zullen de pups flink gaan groeien. Op facebook staat een filmpje van een deel van de echo.
Op 9 januari hebben we de werpkist klaargezet. Jeetje snapte direct wat de bedoeling was en ging er mooi inliggen. Alle benodigdheden voor de bevalling liggen binnen handbereik. Wij zijn er klaar voor, maar hebben liever dat Jeetje nog een paar dagen wacht.
Gelukkig heeft Jeetje de pups nog een paar dagen binnen kunnen houden. Ze heeft het gevaar wel opgezocht door haar pups op vrijdag 13 januari 2023 te wereld te brengen. Na een onrustige nacht is de eerste pup om 8.30 uur geboren, een reu net zo zwart als zijn vader van 325 gram. Na een half uur nr 2 een blauwschimmel teefje van 323 gram. Na een kleine pauze kwam er nog een blauwschimmel teefje van 298 gram. Een kwartier later een flinke reu van 422 gram, ook helemaal zwart. Na een wat langere pauze is het laatste pupje geboren, een zwart teefje van 375 gram.
Moeder en pups leken het goed te doen, maar het kleine zwarte reutje groeide niet goed en bleek na grondig onderzoek een klein spleetje in zijn gehemelte te hebben, dat in verbinding stond met zijn neus, waardoor hij niet kon zuigen en dus geen melk binnenkreeg. Na overleg met de dierenarts en de eigenaren van Ajax hebben we besloten hem niet te laten opereren en in te laten slapen. Zo verdrietig om een verder gezond hondje te moeten laten gaan. Maar er zouden hem meerdere operaties te wachten staan en verhoogd risico op gezondheidsproblemen. Dat willen we ook niet. Hieronder een selectie van foto’s van de eerste weken.
De pups ontwikkelden zich goed. Ruim voor de 10e dag hebben ze hun gewicht verdubbeld. De zwartjes groeien wat sneller dan de twee blauwschimmeltjes. Daarentegen hadden de bonte dametjes hun oogjes eerder open en leken ze wat eerder op geluid te reageren. Voor de zwartjes is de kleine weegschaal te klein geworden, vandaar de overstap naar de grotere (baby)weegschaal. De overstap naar vaste voeding verliep goed, Het rauwe vlees ging er goed in. En later met 6 weken de brokjes ook.
Hun wereldje wordt steeds groter. De werpkist is eerst aan de voorkant open gegaan. Daar hebben we het grasmatje van Marjon geplaatst. We waren een beetje cynisch, maar het werkt heel erg goed. De pups hadden gelijk in de gaten dat ze daar hun plasje en poepje moesten doen. Ook later nadat we de ren geplaatst hebben, liepen ze naar het grasmatje. Op een paar ongelukjes na.
Toen ze met ongeveer 4 weken naar buiten mochten, herkenden ze het kunstgras daar en wisten ze gelijk wat de bedoeling was. Naar buiten gaan was nog wel even spannend, maar al snel renden ze rond en begonnen aan hun nieuwe taak als snoeischaar en stofzuiger.